به گزارش شمال نیوز به قلم سعیده اسدیان، یکی از سنت های شب سال نو گذاشتن درخت کاج در خانه و محوطه کلیساهاست، درخت کاج با سرسبزی اش نماد زندگی جاودان است، ستاره اش نماد نور مسیح است که در شب تولدش در آسمان بیت لحم فلسطین درخشید و سه دانای ایرانی را به محل استقرار مسیح رهنمون کرد.

بابانوئل هم یاد آور اسقفی به نام سنت نیکلاس است که در شب سال نو برای دختران دم بختی که توانایی تهیه جهیزیه را نداشتند و همچنین کودکان مستمند سکه های طلایی را مخفیانه می فرستاد، اما روزی مردم کمین گذاشتند و بالا خره خیّر خود را شناختند، از آن روز به بعد سنت بابانوئل وارد فرهنگ مسیحی ها شد و کودکان هر شب، سال نو منتظر او هستند تا هدایای خود را به آنها بدهد.

جاذبه ای گردشگری برای پایتخت نشینان در آستانه سال نو میلادی

هر سال و در آستانه سال نو میلادی در بسیاری از محله های ارمنی نشین تهران و سایر شهرهای ایران، بابانوئل ها و درخت های کاج با رنگ و لعابی جذاب و درخشان، نوید آغاز سال جدید را می دهند.

خیابان میرزای شیرازی تهران هم یکی از محله هایی است که در آستانه سال نو میلادی به جاذبه ای گردشگری برای پایتخت نشینان تبدیل می شود، جایی که از ابتدا تا انتهای آن مغازه های عروسک فروشی قرار دارند و هر سال از اوایل آبان ماه با ویترین هایی جذاب به استقبال سال نو میلادی می روند.

ذوق و هیجان قدم زدن در این خیابان رنگی تنها برای بچه ها نیست، بلکه بسیاری از بزرگسالان هم با چشمانی که از شدت هیجان برق می زند، کنار ویترین های رنگارنگ مغازه ها عکس یادگاری می گیرند، اما چیزی که بیش از پیش در این رفت و آمدها جلب توجه می کند، علاقه بی حد و حصر مسلمانان به فرهنگ سال نو میلادی است.

تب تند کریسمس میان مسلمانان!

فرهنگی که حتی خود ارامنه هم به اذعان یکی از مغازه داران خیابان میرزای شیرازی، اینقدر برای آن ریخت و پاش نمی کنند اما خیلی از مسلمانان حاضرند برای اکسسوری های سال نو میلادی هزینه های میلیونی کنند.

مشغول تماشای یکی از ویترین های بامزه و پرکار هستم که دختر کوچولویی پایین پای من دستش را به سمت درخت کاج کوچکی می برد و می گوید: «همینو می خوام بابا، همینو بخر، ببین چقدر کوچولوئه!»، بابای قصه وارد مغازه می شود و از فروشنده قیمت درخت کاج 50 سانتی را سوال می کند. فروشنده می گوید: «درخت خام 350 تومن که با تزئیات برای شما 700 هزار تومان تمام می شود.»

از درخت کریسمس 80 میلیونی تا بابانوئل 12 میلیونی

برایم جالب می شود تا قیمت سایر محصولات کریسمسی را هم بدانم، وارد مغازه می شوم و از فروشنده قیمت درخت ها را می پرسم که می گوید: « درخت سایز 180 از 3 میلیون و 500 هزار تومان شروع می شود تا 12 میلیون و 800 هزار تومان هم می رسد. درخت های بلندتر هم که تا 3 متر می رسد 40 میلیون تومان قیمت دارند که البته اینها فقط قیمت درخت خام بدون تزئینات است.»

در مورد هزینه تزئینات درخت می پرسم که می گوید: «معمولاً نصف هزینه درخت را باید برای تزئینات هزینه کنید، مثلاً هزینه یک درخت 3 متری با تزئینات حدود 60 تا 80 میلیون تومان تمام می شود.»

از فروشنده در مورد تفاوت قیمت درخت ها سوال می کنم که می گوید: « قیمت ها بر اساس جنس برگ، نوع برگ و اندازه متفاوت است، اولین پارامتر در تعیین قیمت درخت کاج، جنس برگ آن است که شامل نوئل، سوزنی، علفی و ... که نوئل برفی معمولاً از همه گران تر است و سایز 120 سانت آن حدود 4 میلیون و 500 هزار تومان قیمت دارد، سایز 150 سانتی آن هم 6 میلیون و 800 هزار تومان است.

از فروشنده درباره قیمت گیفت های هدیه سال نو سوال می کنم، بابانوئلی بند انگشتی را نشانم می دهد و می گوید: «این کار 50 هزار تومان است، البته بابانوئل پارچه ای هم داریم که قیمت شان از 60 تا 120 هزار تومان است، یک سری عروسک بابانوئل هم داریم که می توانید هدیه دهید.»

وی درباره قیمت عروسک های بابانوئل هم می گوید: «عروسک های بابانوئل 60 سانتی یک میلیون و 700 هزار تومان، بابانوئل 90 سانتی 5 میلیون و 800 هزار تومان و بزرگ ترین بابانوئل هم 12 میلیون و 500 هزار تومان قیمت دارد که معمولاً برای کنار درخت کریسمس استفاده می شود.»

وقتی مسلمانان گوی سبقت را از مسیحیان می ربایند

آقای فروشنده به جوراب هایی با طرح گوزن اشاره می کند و می گوید: «برای گیفت های هدیه می توانید از این جوراب ها استفاده کنید و گیفت ها را داخل اینها بگذارید، قیمت شان هم از 120 تا 280 هزار تومان متغیر است.»

مشغول تماشای درخت نوئل برفی هستم که خانم جوانی پشت سرم مشغول بحث با همسرش می شود، ظاهراً آقا تمایلی برای هزینه کرد سنگین برای درخت کریسمس ندارد اما خانم جوان مرتب در مورد مرجان نامی صحبت می کند که درخت کریسمس امسال را در خانه اش، پر و پیمان تر از سال قبل چیده است.

فروشنده به سمت شان می رود و می گوید: «شما می توانید درخت تان را کوچک تر و تعداد گوی ها را بیشتر کنید که تا 7 میلیون تقدیمتان می کنم» مرد مخالفت می کند و زن با اعتراض، از مغازه خارج می شود.

فروشنده که تعجبم را دیده می گوید: «من نمی دانم چه اصراری دارند درخت کریسمس بگذارند؟ خانم شاید باورتان نشود اما نزدیک کریسمس، تعداد مشتری های مسلمان ما از مشتری های اقلیت بیشتر است. خیلی ها درخت را برای کلاس و ادا در خانه شان می گذارند و چون نحوه نگهداری از درخت و متعلقاتش را تا سال بعد ندارند، مجدد مجبور به خرید می شوند، در حالی که یک درخت گاهی تا 10 سال قابل استفاده است.»

وی درخت 3 متری با تزئیات صورتی رنگ پشت ویترین را نشانم می دهد و می گوید: «معمولاً این سایز درخت ها را برای تزئین ویترین یا با سفارش کلیسا و یک سری شرکت ها می زنیم اما من همین درخت را امروز به یک خانم فروختم 70 میلیون، اصرارهای خانم خریدار برای اینکه تزئینات درخت توی چشم باشد و ناشی بودنش در انتخاب تزئینات مشخص کرد که اقلیت نیست و تنها برای کلاس کار دارد اینقدر هزینه می کند، اما برای اینکه مطمئن شوم کمی با او ارمنی حرف زدم ولی نتوانست جواب دهد، بعد از این همه سال دیگر به خوبی مشتری ها را می شناسیم.»

باگ فرهنگی و هزینه های میلیونی برای یک فرهنگ غربی 

از مغازه بیرون می آیم و این سوال در ذهنم جا می گیرد که آیا واقعاً گذاشتن درخت کریسمس با این هزینه های سنگین، آن هم در این وضعیت اقتصادی واجب است؟ در شرایطی که بسیاری از مردم نسبت به وضعیت اقتصادی و شرایط بازار گلایه دارند تنها یک باگ فرهنگی می تواند افراد را به جایی برساند که حاضر شوند تحت هر شرایطی برای یک فرهنگ غربی میلیون ها تومان هزینه کنند.

و درست در همین باگ، بی تدبیری بسیاری از مسئولان فرهنگی خودنمایی می کند، بی تدبیری و عدم یک تبلیغ درست برای آیین های بومی ایرانی همچون «یلدا» و «نوروز» که بتواند نه تنها کودکان که بزرگسالان را هم سر شوق بیاورد.